Detektory płomienia wykrywają pojawienie się ognia na podstawie analizy emisji promieniowania podczerwonego (IR) oraz ultrafioletowego (UV). Pomiar oparty jest na zasadzie absorpcji promieniowania UV i IR. Umożliwiają detekcję pożarów różnych typów, w tym paliw węglowodorowych i ich oparów, wodoru, jak również pożary metali (magnez, aluminium) i innych materiałów nieorganicznych i organicznych. Występują z różnymi konfiguracjami sensorów pomiarowych UV i IR.
Detektory te charakteryzują się krótkim czasem odpowiedzi oraz odpornością na niekorzystne warunki środowiskowe (wiatr, niska temperatura, deszcz). Sprawdzają się tam, gdzie konwencjonalne systemy detekcji pożaru zawodzą. Zasięg detektorów płomienia zależy od typu zastosowanych sensorów oraz od poziomu emisji promieniowania płonącej substancji. Standardowo zasięgi detektorów płomienia wahają się od 15 m do 80 m. Kąt widzenia detektorów płomienia jest zbliżony do 90˚.